LiBERDADE PARA PABLO HASÉL

Dicía Karl Marx nunha cita clásica, moi acaída para o feminismo contemporáneo, que “OS DOMINANTES TAMÉN ESTÁN DOMINADOS POLA DOMINACIÓN”. Tratábase de facer ver que tamén os dominantes, os poderosos, as persoas ligadas ao funcionamento do sistema, ao cerne do capitalismo e o do heteropotriarcado, teñen un interese real en desfacerse dese dominio, que o impulso de redención utópica é válido para todos os humanos e contén unha enerxía igualitaria, que non se para (que non separa) perante ningún tipo de desigualdade, de diferenza, porque o seu fin último, a súa teleoloxía, non é outra que a comunidade.

En relación co ocorrido nos últimos días, a propósito do ingreso en prisión de Pablo Hasél, para o que demandamos a súa liberdade inmediata, pensei, facendo un xogo coa frase de Marx mencionada, que “OS SUBVERSIVOS TAMÉN PODEN ESTAR SUBVERTIDOS POLA SUBVERSIÓN”.

Repasando estes días a Judith Butler para un traballo que ando ultimando encontro a seguinte alfaia:

“Da mesma forma que as metáforas perden o seu carácter metafórico a medida que, co paso do tempo, se consolidan como conceptos, as prácticas subversivas corren sempre o risco de convertérense en clichés adormecedores a base de repetilas e, sobre todo, ao repetilas nunha cultura na que todo se considera mercadoría, e na que a «subversión» ten un valor de mercado”.

Na miña humilde opinión os subversivos non debemos ser subvertidos pola subversión porque o noso fin último non é o caos, a pura entropía, senón un equilibrio de humanidade, unha harmonía da que o sistema carece e aonde se debe dirixir o poder da nosa forza utópica.

Postulemos unha subversión dominada pola igualdade comunitaria, pola quebra dos dominios da diferenza social, e pola procura desa igualdade.